Ik ben een echte voorleesmama. Elke avond lees ik voor, prentenboeken, avonturen van Merel, Wouter en Mieke, Tommie en Lotje, eigenlijk van alles. De meisjes vinden het geweldig. Geen avond slaan we een verhaaltje over. Ze vinden het fantastisch. Het is zo mooi hoe je verschillende thema’s kunt behandelen en de kleintjes op deze manier zulke mooie boodschappen mee kunt geven.

Vanmiddag weer een tas met boeken opgehaald. Vanavond gingen de meisjes hun bed in met de grote boze brul. Het gaat over familie Leeuw, en de kleine welpjes maken ruzie met elkaar. Welpje wordt boos als hij de schuld krijgt en loopt stampvoetend weg. Welpje is zooo boos, hij ontploft bijna. De andere dieren gaan hem helpen om te gaan met boosheid. Welpje probeert te leren om zijn boosheid te uiten, te trappen, te stampen, te steigeren, maar het helpt niet. Hij wordt ECHT boos omdat hij op een steentje trapt. Dan leert de neushoorn hem hoe hij met boosheid omgaat. Rammen, beuken, spetteren en plonzen, maar als Welpje nat wordt is dat ook allemaal dom.

Dan staat olifant ook nog eens in de weg. Ze brullen en toeteren naar elkaar, hele dierenbos in paniek. Maar dan komt baviaan Welpje helpen. Hij zegt ‘iedereen is wel eens boos maar je moet weten wat je echt moet doen als je boos bent!’

Adem eerst diep in en uit en tel langzaam tot elf. Samen met Sophie en Loïs doe ik dit. Ik laat ze mij na doen.

EN… de beste tip van Baviaan is om veel gekke gezichten te trekken. Dan verdwijnt de boosheid vanzelf.

Nou… dat proberen we ook even natuurlijk. Welpje is niet boos meer en dan lukt het hem ook sorry te zeggen tegen zijn zusje. We kletsen nog even en dan is het tijd om te slapen. Na een knuffel en een kus gaan ze met tevreden snoetjes slapen.

Dankbaarheid stroomt door me me heen. Dat is niet met woorden te omschrijven.